– Orzeczenie TSUE w sprawie kredytów frankowych zdecydowanie wzbogaciło argumentację prawną kredytobiorców – tak dla dziennika „Rzeczpospolita” komentuje orzeczenie TSUE Katarzyna Ignatowicz-Dębska, radca prawny w kancelarii MKZ Partnerzy.
Wydany 29 kwietnia wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE był odpowiedzią na pytania Sądu Okręgowego w Gdańsku. Dotyczyły zagadnień związanych ze sprawą banku BPH i jego klientów, którzy zaciągnęli kredyty w walucie szwajcarskiej.
Zgodnie z orzeczeniem, to krajowe sądy będą decydowały o tym, czy umowy o kredyty frankowe zawierały nadużycia szkodzące konsumentom.
Jak pisze „Rz”, pierwsze pytanie dotyczyło możliwości unieważnienia umowy po tym, gdy w zaakceptowanym przez strony aneksie zmieniono niedozwolone postanowienie. TSUE uznał, że takie aneksy są dopuszczalne, aczkolwiek konsument powinien mieć pełną świadomość niewiążącego charakteru nieuczciwego warunku i dobrowolności zawarcia aneksu, a nowe postanowienie nie może być abuzywne. Według Trybunału klient banku powinien zostać jasno poinformowany, z czego rezygnuje, aneksując swą wieloletnią umowę.
Trybunał uznał też, że unieważnienie części postanowienia umownego jest możliwe tylko wówczas, gdy jego poszczególne części stanowią odrębne zobowiązania umowne.
Trybunał orzekł również, że sąd krajowy ma obowiązek poinformować konsumenta, jakie będą konsekwencje prawne nieważności umowy o kredyt waloryzowany do waluty obcej. Według TSUE sąd ma taki obowiązek niezależnie od tego, czy kredytobiorca jest reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, np. adwokata czy radcę prawnego.
